ประวัติหลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต วัดป่าเวฬุวันอรัญญวาสี ศิษย์หลวงพ่อผาง

ประวัติหลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต วัดป่าเวฬุวันอรัญญวาสี จ.อุบลราชธานี 

 

หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต สืบสายธรรม‘หลวงปู่ผาง’ – พระครูโสภณธรรมคุณาภรณ์ หรือ หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต เจ้าคณะตำบลเขื่องใน และเจ้าอาวาสวัดป่าเวฬุวันอรัญญวาสี อ.เขื่องใน จ.อุบลราชธานี พระเกจิเมืองดอกบัวอีสานใต้ ที่สาธุชน ชาวพุทธให้ความเลื่อมใสศรัทธา

เป็นศิษย์สืบสายธรรมหลวงปู่ผาง จิตตคุตโต พระเกจิชื่อดังแห่งวัดอุดมคงคาคีรี อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น
มีนามเดิมว่า นายเสริฐ ครองยุติ เกิด วันศุกร์ที่ 9 พ.ย.2499 พื้นเพเป็นชาวบ้านกุดเสียน อ.เขื่องใน จ.อุบลฯ โยมบิดา-มารดาชื่อนายพา และนางมี ครองยุต

วัยเยาว์หลังจบชั้น ป.4 โรงเรียนในหมู่บ้าน ช่วยครอบครัวทำนาปลูกผักและเลี้ยงสัตว์ มีนิสัยชอบช่วยเหลือประโยชน์ส่วนรวม จึงเป็นที่รักใคร่ของคนทั่วไป

เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ ในวัย 21 ปี ที่พัทธสีมาสิมโบราณหลังเก่า วัดกุดเสียน อ.เขื่องใน จ.อุบลฯ เมื่อปี พ.ศ.2520 โดยมีพระครูสาธุกิจจาทร เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูพินิจศีลคุณ เป็นพระกรรมวาจาจารย์
ภายหลังอุปสมบท ศึกษาพระธรรมวินัยนาน 1 ปี หลวงปู่ผางได้มาตามที่วัดกุดเสียน เพื่อให้ไปญัตติเป็นคณะธรรมยุต โดยหลวงปู่ผางเขียนจดหมายถึงเจ้าคณะจังหวัดชัยภูมิ (ธ) เพื่อให้ไปบวชดังกล่าว

พระประเสริฐจึงเดินเท้าข้ามเขาภูผาแดงตามลำพัง เพื่อญัตติเป็นนิกายธรรมยุต ที่วัดศรีแก้งคร้อ อ.แก้งคร้อ จ.ชัยภูมิ มีพระปิยะทัสสีเจ้าคณะจังหวัดชัยภูมิ (ธ) เป็นพระอุปัชฌาย์

ได้รับฉายาว่า สิริคุตโต หมายถึง ผู้มีสิริอันคุ้มครอง

หลังญัตติ จำพรรษาอยู่ที่วัดอุดมคงคาคีรี อ.มัญจาคีรี จ.ขอนแก่น ช่วงที่อุปัฏฐากรับใช้หลวงปู่ผาง ผู้เป็นลุง ได้ศึกษาธรรมวินัยและวิชากัมมัฏฐาน ทั้งยังปวารณาไม่รับกิจนิมนต์ ไม่คลุกคลีกับหมู่คณะโดยไม่จำเป็น
จึงออกธุดงค์ตามป่าเขารอยต่อชายแดนกับประเทศพม่านานหลายปี จึงมาแวะพักจำพรรษาที่วัดเขาตาเงาะอุดมพร อ.หนองบัวระเหว จ.ชัยภูมิ ที่จำพรรษาของหลวงปู่จื่อ พันธมุตโต ซึ่งเป็นศิษย์ผู้พี่ได้ระยะหนึ่ง จึงออกธุดงค์ต่อเพื่อไปกราบพระเกจิชื่อดัง อาทิหลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าวหลวงปู่สิม พุทธจาโร วัดถ้ำผาปล่องอ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ เป็นต้น

หลังธุดงค์ไปในภาคเหนือจึงกลับมาที่ วัดอุดมคงคาคีรี ต่อมาหลวงปู่ผางจึงพาหลานไปกราบหลวงปู่ขาว อนาลโย วัดถ้ำกองเพล จ.หนองบัวลำภู หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี วัดหินหมากเป้ง จ.หนองคาย และหลวงปู่คำดี ปภาโส จ.เลย อยู่รับใช้หลวงปู่ผางนาน 5 ปีจนท่านละสังขาร จึงกลับมาสู่มาตุภูมิวัดป่าเวฬุวันอรัญญวาสี
อยู่พัฒนาวัดควบคู่กับการปฏิบัติธรรม แสดงธรรมอบรมศีลธรรมอุบาสกอุบาสิกา จนเป็นวัดที่มีเสนาสนะไว้ประกอบสังฆกรรมให้พระเณร เจริญรุ่งเรืองสืบเรื่อยมา

ด้านการศึกษาร่ำเรียนจนจบปริยัติธรรมตรี-โท เอก ตามลำดับ
ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2541 ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ ที่ พระครูโสภณ ธรรมคุณาภรณ์
ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ และเจ้าคณะตำบลเขื่องใน ตามลำดับ
ด้านวัตถุมงคลคณะลูกศิษย์ที่เลื่อมใสศรัทธาได้จัดสร้างวัตถุมงคลหลายรุ่น แต่ละรุ่นล้วนแจกจ่ายให้ลูกศิษย์และญาติโยมที่แวะมาทำบุญที่วัด

มักจะพูดถึงวัตถุมงคลแต่ละรุ่นอย่างถ่อมตนว่า “หลวงปู่ผาง ท่านเมตตาให้ ต่างหาก”

เป็นพระเกจิสายป่าอีกรูปหนึ่ง ที่ตั้งมั่นอยู่ในปฏิปทาและศีลจารวัตรที่งดงาม อยู่คู่กับพระพุทธศาสนายาวนานสืบไป

วัตถุมงคลของหลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตโต 

ต่างมีประสบการณ์มากมายนับไม่ถ้วน ผู้มีจิตศรัทธาในองค์หลวงปู่ต่างสัมผัสได้ถึงความเมตตาต่อลูกศิษย์ลูกหา วัตถุมงคลหลายอย่างที่แจกเป็นที่ระลึก ล้วนมีประสบการณ์ เกิดจากบารมีขององค์หลวงปู่ แต่หลวงปู่ประเสริฐ จะถ่อมว่า “หลวงปู่ผาง ท่านเมตตาให้ต่างหาก” ผู้ใดมีวัตถุมงคลของท่าน ต่างหวงแหนเพราะบูชาแล้วต่างเกิดประสบการณ์ขึ้นมากมาย

โอวาทธรรม หลวงปู่ประเสริฐ สิริคุตฺโต


“..ภาวนาใหม่ๆกิเลสมันหลอกเฮา มันย่านเฮาได้ดี เฮาต้องทันกิเลสเด้ ฝืนมันทวนกระเเสมันข่มมันไว้ เอาพุทโธข่มไว้ ความคิด ความปรุง ความแต่ง มันขึ้นมาก็เอา พุทโธ ข่มไว้ มีสติอยู่ตลอด สตินั้นละคือเครื่องป้องกันกิเลสได้ดี อย่าประมาทเด้อ เล่นกับมันบ่ได้เด้กิเลสนิ เอาตายว่าโลดภาวนานิมันบ่ตายดอก คันตายครูบาอาจารย์เพิ่นบ่เอามาสอนดอก มันแค่กิเลสหลอกเฮา ย่านเฮาได้สมาธิ ย่านเฮาได้ของดี ..”