ประวัติ หลวงพ่อคง สุวัณโณ วัดวังสรรพรส จังหวัดจันทบุรี

ประวัติ หลวงพ่อคง สุวัณโณ วัดวังสรรพรส จังหวัดจันทบุรี

“หลวงพ่อคง สุวัณโณ” อดีตเจ้าอาวาสวัดวังสรรพรส ต.บ่อ อ.ขลุง จ.จันทบุรี พระเกจิอาจารย์ที่โด่งดังในเรื่องการสร้างวัตถุมงคลรูปแบบเสือ จนได้รับสมญานามว่า “เทพเจ้าแห่งเขาสมิง”

อัตโนประวัติ เป็นชาวหมู่บ้านตาพราย ต.สะตอ อ.เขาสมิง จ.ตราด (เขตติดต่อ ต.วังสรรพรส อ.ขลุง จ.จันทบุรี) เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ 20 ก.ย.2445 บิดา-มารดาชื่อ นายส้องและนางโอง ฑีฆายุ

เป็นบุตรคนหัวปี มีพี่น้องชายหญิง อีก 11 คน ครอบครัวประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำนาทำไร่

วัยเด็กเข้าเรียนชั้นประถมที่โรงเรียน วัดชมพูทราย จบชั้นประถมปีที่ 3 เมื่อปี พ.ศ.2462 และช่วยทางบ้านหาสมุนไพร ของป่าออกมาขาย

อายุ 21 ปี อุปสมบทที่พัทธสีมาวัดชมพูทราย อ.เขาสมิง จ.ตราด มีพระอธิการผูก วัดสลัก จ.ตราด เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า สุวัณโณ แปลว่า ผู้มีผิวพรรณงามดุจทองคำ
ขยันหมั่นเพียรเล่าเรียนพระธรรมวินัย พระไตรปิฎก ประเพณีทางศาสนา 12 เดือน ตลอดจนวิทยาคมโบราณต่างๆ ที่ตกทอดกันมาจากครูบาอาจารย์ชาวเขมร และจากพระภิกษุผู้คงแก่เรียนชาวพื้นบ้าน พร้อมกันนั้นได้เข้าเรียนนักธรรมที่สำนักเรียนวัดสลัก กระทั่งสอบได้ นักธรรมตรี นักธรรมโท และนักธรรมเอก ตามลำดับ

พ.ศ.2500 ชื่อเสียงเริ่มเป็นที่รู้จักกันทั่วไป พิธีพุทธาภิเษกต่างๆ จะต้องนิมนต์ไปร่วม นั่งปรกแทบทุกงาน

พ.ศ.2503 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส วัดวังสรรพรส อ.ขลุง จ.จันทบุรี พ.ศ.2513 รับตำแหน่งพระอธิการ พ.ศ.2522 รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโทที่ พระครูอาคมวิสุทธิ์

นับเป็นผู้คงแก่เรียน มีครูบาอาจารย์ที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้มากมายทั้งพระสงฆ์และฆราวาส อาทิ หลวงปู่จง ปู่แท้ๆ ของท่าน, หลวงพ่อเม วัดมาบไผ่, หลวงพ่ออุก-หลวงพ่อเจาะ วัดโปร่งเซ็น, หลวงพ่ออ่ำ วัดสะตอน้อย, หลวงพ่อหริ่ง, พ่อครูเต๋า ฆราวาสจอมคาถา, พ่อครูตาสด ฆราวาสจอมขมังเวท, หลวง คีรีเขตต์ ตาแท้ๆ ของท่าน รับราชการดูแล หัวเมืองตราด-จันทบุรี ผู้มีคาถาอาคมขลัง

วิชาที่ได้ร่ำเรียนมีหลายแขนง ทั้งคาถาหัวใจ 108 คาถาคงกระพันชาตรีต่างๆ การเขียนอักขระเลขยันต์ภาษาขอม การเขียนลบผงอิทธิเจ ปถมัง การปลุกเสกเครื่องรางของขลัง วิชาแพทย์แผนโบราณ วิชาการหาสมุนไพรของป่า การหาว่านคงกระพัน

การสักยันต์ วิชาย่นระยะทาง การเดินจงกรม และการฝึกจิต ฝึกสมาธิ วิปัสสนากรรมฐาน เข้านิโรธสมาบัติ ซึ่งปฏิบัติไปตาม ขั้นตอนตามที่พระอาจารย์หลายรูปได้สั่งสอนมา
รวมทั้งสุดยอดวิชา “เสือสมิง” ซึ่งเป็นวิชาหนึ่งที่ชาวบ้านป่านิยมเรียนกันเพื่อให้เข้าป่าโดยปลอดภัย

นำความรู้ในศาสตร์ต่างๆ ช่วยเหลือชาวบ้านทั้งในด้านการรักษาโรคภัยไข้เจ็บ และสร้างวัตถุมงคลเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ

หลวงพ่อคงเป็นคนร่างเล็ก ผิวดำ ใจดี พูดคำยิ้มคำ แต่รู้ทัน คำพูดและรู้เจตนา ทั้งนี้ ผู้ที่ได้พบเห็นในวัตรปฏิบัติและปฏิปทา ของท่านต่างรู้สึกประทับใจและเกิดความศรัทธาอย่างสูง เพราะเปี่ยมไปด้วยอัธยาศัยไมตรี และความเมตตาปรานี

คติธรรมที่มักตอกย้ำให้ลูกศิษย์นำไปขบคิด คือ “ทำดี ซื่อสัตย์ จริงใจ มีอยู่แล้วในตัวทุกคน…ทำได้ ทำจริง ชีวิตรอดปลอดภัย”
เป็นหนึ่งในพระดีศรีเมืองจันท์ที่สร้างพระเครื่อง-เครื่องราง ของขลังเปี่ยมด้วยพุทธคุณ และเป็นที่นิยมของชาวภาคตะวันออกและผู้ศรัทธาทั่วไป โดยเริ่มสร้างแจกชาวบ้านราวปีพ.ศ.2484 ซึ่งตรงกับช่วงสงครามมหาเอเชียบูรพา

ครั้งนั้นประเทศไทยจับมือกับญี่ปุ่นขับไล่ชาวอังกฤษและฝรั่งเศสให้ออกนอกประเทศ และส่งทหารหาญไปยังประเทศกัมพูชา ทวงกรรมสิทธิ์ในดินแดนเสียมราฐ ศรีโสภณ และพระตะบอง

เหล่าทหารกล้าที่ถูกเกณฑ์ไปร่วมรบต่างพกของดีของขลังไปเป็นขวัญกำลังใจ ประกอบด้วย ตะกรุดหนังเสือ และตะกรุดเนื้อโลหะต่างๆ, ผ้าประเจียด, ผ้ายันต์ ฯลฯ
วันที่ 25 ก.ย.2532 เวลาประมาณ 10.15 น. ถึงแก่มรณภาพด้วยความสงบ สิริอายุ 87 ปี พรรษา 67