ประวัติ หลวงพ่อเพชร อินทโชติ วัดวชิรประดิษฐ์ จ.สุราษฎร์ธานี

ประวัติ หลวงพ่อเพชร อินทโชติ วัดวชิรประดิษฐ์ จ.สุราษฎร์ธานี

“พระครูประกาศิตธรรมคุณ” หรือ “หลวงพ่อเพชร อินทโชติ” อดีตเจ้าคณะอำเภอกาญจนดิษฐ์ และเจ้าอาวาสรูปแรกแห่งวัดวชิรประดิษฐ์ บ้านเฉงอะ ต.ตะเคียนทอง อ.กาญจนดิษฐ์ จ.สุราษฎร์ธานี

มีนามเดิมว่า เพชร แซ่ตั้น (หลังมี พระราชบัญญัตินามสกุล ใช้นามสกุลว่า ยี่ขาว) เกิดเมื่อวันอาทิตย์ ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7 ปี ฉลู พุทธศักราช 2395 (ในรัชกาลที่ 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์) ที่บ้านประตูไชยเหนือ ต.ท่าวัง อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช บิดา-มารดา ชื่อ นายขาวและนางกิมล้วน แซ่ตั้น

อายุ 30 ปี บิดา-มารดา ถึงแก่กรรม ได้ประกอบอาชีพส่วนตัวอยู่ที่บ้านของตน

ครั้นเมื่ออายุ 42 ปี เกิดความเบื่อหน่าย ตัดสินใจออกเดินทางจากบ้าน เพื่อไปเยี่ยมน้องชาย ซึ่งประกอบอาชีพอยู่ที่กรุงเทพฯ แต่เดินทางมาได้เพียงแค่ถึงบ้านดอน อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี ก็เกิดเจ็บป่วยอย่างกะทันหัน จึงเข้าไปขอพักอาศัยและรักษาตัวอยู่กับพระอธิการแดง เจ้าอาวาสวัดไทรจนกระทั่งหายป่วยเป็นปกติดี

เกิดศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงได้เปลี่ยนใจขอบรรพชาอุปสมบทที่ วัดกลางบ้านดอน โดยมี พระครูสุวรรณรังษี (มี) เจ้าอาวาสวัดกลาง อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี เป็นพระอุปัชฌาย์, พระใบฎีกากล่อม วัดโพธิ์ไทรงาม (หรือวัดโพธาวาส ในปัจจุบัน) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระแดง เจ้าอาวาสวัดไทร บ้านดอน เป็นพระอนุสาวนาจารย์

ได้ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมอยู่ กับพระแดง เจ้าอาวาสวัดไทร เป็นเวลาถึง 2 พรรษา

พ.ศ.2442 ชาวบ้านเฉงอะเกิดความศรัทธาเลื่อมใสในวัตรปฏิบัติ ได้พากันนิมนต์ให้ไปอยู่จำพรรษาที่วัดวชิรประดิษฐ์ (ขณะนั้นเรียกว่า วัดดอนตะเคียน) บูรณปฏิสังขรณ์ให้วัดเจริญรุ่งเรืองขึ้นโดยลำดับจนเป็นที่ศรัทธาเลื่อมใสและนิยมยกย่องของชาวบ้าน

พ.ศ.2448 ได้รับพระราชทานพระบรม ราชานุญาตให้มีฐานะเป็นวัดโดยถูกต้องตามกฎหมาย โดยมีชื่อว่า “วัดวชิรประดิษฐ์ ซึ่งหมายความว่า วัดที่ท่านหลวงพ่อเพชร เป็นผู้สร้างขึ้น” ได้ดำเนินการจัดการขอวิสุงคามสีมา ประกอบพิธีผูกพัทธสีมา และยังได้รับการแต่งตั้งจากคณะสงฆ์ให้ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาส และอุโบสถก็ได้สำเร็จเป็นที่เรียบร้อยในปีเดียวกันนี้

พ.ศ.2453 ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์และเจ้าคณะแขวงกาญจนดิษฐ์

พ.ศ.2461 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์ เป็นพระครูสัญญาบัตรที่ พระครูประกาศิตธรรมคุณ

เป็นพระที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตาม พระธรรมวินัย เพียบพร้อมด้วยสีลาจารวัตรและพรหมวิหารธรรม มีจิตใจที่โอบอ้อมอารี

ในช่วงบั้นปลายชีวิต ด้วยเหตุที่ชราภาพและมีอาการอาพาธเป็นประจำ จนมรณภาพด้วยอาการอันสงบ เมื่อวันที่ 1 ก.พ.2480

สิริอายุ 85 ปี พรรษา 42